• Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja
  • Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja

Foto: Iako je sve porušeno, nema raja bez rodnog kraja

Iako su sela porušena tako da nije ostao ni kamen na kamenu, ipak, nema raja bez rodnog kraja. U prilog tome govori okupljanje nekadašnjih stanovnika sela Ivanaka, Pajića, Barunčića, Rajiča i drugih sela koja gravitiraju području od Komina i Banja Lučice  do Klenjka. Većina ovih sela pripada općini Prozor-Rama, a drugi dio je teritorij Konjica.  Nekoliko godina za redom okupljaju se prve subote u kolovozu na ostacima domova i grobljima gdje počivaju njihovi preci. To okupljanje postalo je tradicija i već se pomalo i pokušavaju godišnji odmori planirati da bi se stiglo na okupljanje.

Ovogodišnje okupljanje bilo je u subotu, 5. kolovoza. Brojni protjerani i raseljeni diljem svijeta hodili su stazama svoga djetinjstva i svoje mladosti. Obišli su ostatke doma ili samo mjesto gdje je nekada bila obiteljska kuća. Zapaljene su svijeće na groblju i održane  mise na mjesnim grobljima; Ivancima, Barunčićima i Rajičima. Pajićani su se na groblju pomolili te su misu slavili na Pajića brdu kod kapelice Sv. Nikole Tavelića. Misna slavlja su predvodili domaći svećenici i župnici.

Nakon molitve druženja su nastavljena oko mjesta koja su i prije rata bila mjesto okupljanja. Najviše se okupilo na Pajića brdu.

To je bila posebna prilika za sjećanje na bezbrižne dane djetinjstva, mladalačke dogodovštine, ali i poteškoće s kojima su se susretali ovdašnji ljudi.  Blagovalo se u zajedništu. Neki su na Pajića brdo stigli dan prije te su noćili na otvorenom kod kapelice.

Lijepo je vidjeti da se tradicija ovog okupljanja nastavlja i da sve više  ljudi dolazi sa novim naraštajima koji nisu bili ni rođeni kada su ovi ljudi morali napustiti svoje domove.

 

Podijelite svoje mišljenje sa nama i ostavite komentar