Tvrtko Kulenović kandidat za Nobelovu nagradu
Filozofski fakultet u Sarajevu i časopis Sarajevske sveske kandidirali u književnika Tvrtka Kulenovića za Nobelovu nagradu za književnost za 2015. godinu.
Tvrtko Kulenović je rođen u Šapcu, 9. travnja 1935. godine, gdje je završio osnovnu školu i prvi razred gimnazije. Srednju školu završava u Sarajevu (Druga muška gimnazija). Studirao je i diplomirao jugoslavensku književnost na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Životni put
Po odsluženju vojnog roka zaposlio se u Narodnoj i univerzitetskoj biblioteci u Sarajevu na klasifikaciji strane knjige, gdje ostaje do 1968. godine. Iste godine stupa na dužnost dramaturga Drame Narodnog pozorišta. Od 1965. do 1967. godine boravio je na Osmania University u Hyderabadu, Indija, gdje je studirao klasičnu indijsku i azijsku estetiku, posebno kazalište. Od siječnja do lipnja 1971. na Istituto del Teatro, Universita di Roma, izučavao je commedia del' arte i njene veze s azijskim kazalištem. Godine 1971. izabran je za asistenta na novootvorenom Odjelu za komparativnu književnost, teatrologiju i bibliotekarstvo Filozofskog fakulteta u Sarajevu. U studenom 1974. doktorirao je na temu "Teorijske osnove modernog europskog i klasičnog azijskog kazališta" na Filozofskom fakultetu u Sarajevu te je 1975. godine biran u zvanje docenta, 1980. u zvanje izvanrednog profesora i 1983. u zvanje redovnog profesora na Odsjelu za opću književnost i bibliotekarstvo (preimenovan u Odsjek za komparativnu književnost i bibliotekarstvo), na kojem je i danas profesor emeritus.
Kulenović je i član Akademije nauka i umjetnosti BiH te prvi predsjednik bosanskohercegovačkog PEN-centra (1992–1996).
Nagrade i djela
Objavio je više od 300 tekstova, od kojih sedamdesetak iz oblasti teatrologije, i knjige: Indija i umjetnost; Čakra – Istok Zapadu danas; Teorijske osnove modernog evropskog i klasičnog azijskog teatra; Lektira; Umjetnost i komunikacija; Pozorište Azije; Lektira II; Galerije te Rezime iz oblasti teatrologije i književne i umjetničke teorije i kritike. Iz oblasti proznog književnog stvaralaštva (romani, putopisi i pripovijetke) objavio je: Odanost jugu; Putovanje; Pejsaži zrelog doba; Karavan; Kasino; Mehanika fluida; Čovjekova porodica; Istorija bolesti i Jesenja violina.
Dobio je Šestoaprilsku nagradu Sarajeva 1975, Nagradu Udruženja književnika BiH 1983, Dvadesetsedmojulsku nagradu BiH 1989, Nagradu Društva pisaca BiH 1994. te nagradu Fonda Otvoreno društvo za najbolji roman 2000. godine.
Napisao je pet radio drama. Radio-drama Smrt na fotografiji proglašena je za najbolji radio-dramski tekst Jugoslavije na Festivalu radija u Ohridu 1989. i predstavljala je Jugoslaviju na festivalu Prix Futura u Berlinu iste godine, a radio drama San o staklu predstavljala je BiH na istom festivalu 1994. Za potrebe Narodnog pozorišta u Sarajevu preveo je dramu Henri Rousseaua – Carinika Osveta ruske sirotice, koja je u režiji Želimira Oreškovića dobila Zlatnu masku Festivala malih i eksperimentalnih scena Sarajeva 1969, i dramu Georgesa Shéhadéa Povratak iseljenika koja nije izvođena. Osim romana Istorija bolesti, knjige Rezime i radio drame San o staklu, uradio je i poetsko-dokumentarni film Smrt u Sarajevu. Film je na festivalu dokumentarnog filma “Joris Ivens” u Amsterdamu dobio treću nagradu publike. U periodu od 1999. do 2003. bio je direktor Narodnog pozorišta u Sarajevu.
Književnost otvorenost drugome
U jednom od svojih intervjua, Kulenović kaže kako za njega književnost ''otvorenost prema drugome, jer ako se nešto stalno samo u sebe zavlači, to onda i nije književnost''.
''Bojim se da je sva umjetnost, a posebno književnost podlegla kriteriju mase. Tu ne možemo tražiti one važne odgovore koje inače umjetnost daje. Ne mislim ni da su umjetnost i književnost uopće ikad imale naročito konkretan utjecaj, možda jedino kad vrijeme prođe. Nikad direktno nisu utjecale na svijet. Naše vrijeme jeste vrijeme duhovnog opadanja, to je jasno, i to ne samo u našim zemljama koje su bile socijalističke. Svuda u svijetu, izuzev ponekih figura koje se uvijek izdvajaju, svuda je zavladala praktična umjetnost u smislu kapitalističkog uređenja'', rekao je Kulenović.
