Zimska rezidba voćki
Prorijeđivanje grana
Prorijeđivanjem, se utječe na bolje osvjetljavanje krošnje. Ukoliko se grančice ne proređuju skeletne grane ogole. Potreba za ovim zahvatom naročito se javlja kod mlađih stabala, u razdoblju formiranja uzgojnog oblika, ali i kod stabala u periodu plodonošenja. Rane koje nastaju rezom moraju se zagladiti i premazati voćarskim voskom.
Prekraćivanje
Prekraćivanje se najčešće obavlja u tijeku formiranja uzgojnog oblika. Vrši se na pupoljku koji ima bočni položaj i na ovaj način se utječe na otvaranje krošnje. Vrši se nekoliko milimetara iznad pupoljka sa blago zakošenim rezom prema sredini pupoljka.
Savijanje grana
Savijanje grana ima za cilj da se smanji snaga rasta, ubrza plodonošenje, odnosno da se stvori više rodnih grančica.
Zimsku rezidbu voćaka u uzgoju treba svesti na što manju mjeru. One voćke koje se redovno orezuju bolje rode i stvaraju dovoljno rodnih pupoljaka iz kojih će se iduće vegetacije razviti cvjetovi. Orezane voćke imaju prozračnu i dobro osvjetljenu krošnju što povoljno utječe na kvalitetu plodova i zdravstveno stanje voćke, dok se u zgusnutim i zasjenjenim krošnjama dugo zadržava vlaga nakon kiše pa su takve voćke sklonije bolestima.
Analiza rodnosti pupoljaka
Prije nego što počnete sa rezidbom, potrebno je analizirati rodnost pupoljaka. To znači da je važno odrediti broj pupoljaka u kojima je došlo do normalnog diferenciranja cvjetnih elemenata, a na osnovu toga odrediti intenzitet rezidbe.
“Osnovno je da se pri rezidbi razgraniči na kojoj grani su cvjetni pupoljci, a na kojoj nisu. Jabučaste vrste voćaka mogu se rezati od početka opadanja lišća, pa sve do pred kretanja vegetacije, kad god to dopušta vrijeme da se može raditi, a koštičave voćke bolje je rezati kad prođu niske zimske temperature, na kraju zime, pred kretanje vegatacije”, savjetuje dipl.ing voćarstva i vinogradarstva Mihajlo Žikić.
Redoslijed prilikom rezidbe
Osnovni cilj rezidbe je, osim uravnoteženog odnosa, i obnavljanje rodnog drveta i mladica sa vegetativnim pupoljcima. Sporedni cilj je odstranjivanje grana, čiji položaj narušava uzgojni oblik i uopšteno uravnoteženost voćke.
Žikić navodi da pri rezidbi treba usvojiti redoslijed:
- uočavanje provodnice od vrha do dna;
- uočavanje ramenih (skeletnih) grana od vrha do dna;
- rezanje suvišnih, jačih grana, naročito onih koje rastu u unutrašnjosti krošnje;
- rezanje jednogodišnjih ljetorasta pri vrhu kosturnih grana.
Prorjeđivanje rodnih grančica, ako ih ima previše, obavlja se na kraju.
Rezidba presudna za visok i kvalitetan urod
Rezidba je presudna za visok i kvalitetan urod. Postoje razlike u efektu koji ima sam način rezidbe. Tako duga rezidba povećava rodnost, a kratka bujnost. Jačina rezidbe zavisi od voćne vrste i starosti voćke.
“Mlađa stabla su bujnija i takva stabla se manje orezuju, odnosno voćke koje ne rađaju treba minimalno orezivati. Voćkama na početku rodnosti prorjeđuju se samo lastari, a ostavljaju se potencijalne rodne grančice. Bujni lastari se režu u osnovi. Stare voćke sa oslabljenim prirastom ljetorasta ispod 25 cm treba oštrije orezivati da bi se stablo podmladilo. Skraćuju im se skeletne grane na trogodišnju zonu porasta, a obolijele i slomljene grane se redovno uklanjaju. Neophodno je pridržavati se principa da slabija rezidba ubrzava i povećava rodnost, a oštrija povećava bujnost i usporava rast. Horizontalne lastare ostavljamo, a vertikalnije sasvim uklanjamo”, objašnjava Žikić.
/Izvor: Agrosavjet.com i Agroklub.hr/
